معناداری

قدرت دست

یوگا

ایروبیک

۸۸۱/۴

۰۵/۱۵

۰۰/۱

کنترل

۲۳۶/۵۳

۰۷/۱۵

*۰۰۵/۰

ایروبیک

یوگا

۸۸۱/۴-

۰۵/۱۵

۰۰/۱

کنترل

۳۵۵/۴۸

۰۲/۱۵

*۰۱۰/۰

همچنین طبق نتایج جدول ۴-۳۴ از تحلیل آزمون تعقیبی شفه می­توان نتیجه گرفت که میانگین قدرت دست در گروه یوگا و ایروبیک نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است. ولی دوگروه تجربی تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند(۰۵/۰= α). شکل ۴-۱۶ میانگین قدرت دست آزمودنی­ها در پیش آزمون و پس آزمون را نشان می­دهد.
قدرت دست(نیوتن)
شکل ۴-۱۶٫ میانگین قدرت دست آزمودنی­ها در پیش آزمون و پس آزمون
فصل پنجم:
بحث و نتیجه گیری
۵-۱- مقدمه
در این فصل خلاصه­ای از تحقیق و یافته­های حاصل از آن را ذکر کرده و سپس به بررسی وتجزیه و تحلیل نهایی نتایج بدست آمده و مقایسه­ آن­ها با نتایج تحقیقات مشابه می­پردازیم. پیشنهاداتی نیز برای مطالعات بعدی ارائه می­گردد. هدف از تحقیق حاضر بررسی و مقایسه­ اثرات تمرینات منظم یوگا بر عوامل ترکیب بدنی، فیزیولوژیک و آمادگی جسمانی زنان سالم غیر ورزشکار می­باشد.

۵-۲- خلاصه تحقیق
فعالیت جسمانی منظم در پیشگیری از بسیاری اختلالات بدنی نظیر بیماری­های قلبی و عروقی، فشار خون بالا، دیابت، پوکی استخوان و بهبود و کاهش افسردگی و افزایش تصور ذهنی خوب از بدن خود و سلامت روان مؤثر است(۳۱).
هدف از تحقیق حاضر مقایسه­ تاثیر تمرینات یوگا و ایروبیک بر برخی عوامل فیزولوژیکی و آمادگی جسمانی زنان غیر ورزشکار بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و کاربردی بوده و نمونه­های آن ۳۰ نفر از از زنان غیر فعال شهرستان میبد با دامنه سنی ۳۵-۲۲ سال بودند که به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه ایروبیک، یوگا و کنترل تقسیم شدند. تعداد افراد در هر گروه شامل ۱۰ نفر می­باشد. آزمودنی­ها در گروه ­های تجربی، به مدت ۸ هفته در برنامه­ی تمرینی مشخص، ۳ جلسه در هفته و هر جلسه به مدت ۱ ساعت شرکت کردند. تمرینات در گروه ایروبیک شامل ۱۰ دقیقه گرم کردن، ۴۰ دقیقه حرکات ریتمیک و ۱۰ دقیقه بازگشت به حالت اولیه بود. تمرینات ایروبیک در جلسات اول با شدت ۵۵ % ضربان قلب ذخیره­ی بیشینه و در جلسات آخر با شدت ۷۵ % ضربان قلب ذخیره­ی بیشینه انجام شد. تمرینات در گروه یوگا شامل ۴۰ دقیقه تمرینات آسانا، ۱۰ دقیقه تمرینات شاواسانا و ۱۰ دقیقه تمرینات پرانایاما بود. افراد گروه کنترل در طول تحقیق هیچ گونه تمرین و فعالیت بدنی منظم را انجام ندادند و فقط در شروع و پایان دوره­ تمرینی در پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. از نظر عوامل موثر بر متغیرهای تحقیق، نظیر نظم دوره قاعدگی، عدم بیماری­های خاص(صرع، هپاتیت و …)، مصرف نکردن دارو، سیگار و غیره، آزمودنی­ها دارای شرایط مناسب و مشابهی بودند. متغیرهای اندازه ­گیری در پیش آزمون و پس آزمون عبارت بودند از: ترکیب بدنی( وزن بدن, درصد چربی, توده چربی بدن, توده بدون چربی بدن)، توان هوازی، فشارخون، ضربان قلب، شاخص­ های ریوی، توان بی­هوازی عضلات پا، انعطاف­پذیری و قدرت دست می­باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ­ها از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی شفه) استفاده شد.
۵-۳- یافته­های تحقیق
۱- وزن بدن در گروه یوگا ۸۷/۱ % و در گروه ایروبیک ۸۶/۳ % کاهش یافته است که بین دو گروه تمرینی یوگا و ایروبیک، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
۲- درصد چربی بدن در گروه یوگا ۳۷/۵ % و در گروه ایروبیک ۸۹/۷ % کاهش یافته است که بین دو گروه تمرینی یوگا و ایروبیک، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
۳- وزن چربی در گروه یوگا ۱۰/۷ % و در گروه ایروبیک ۲۷/۱۱ % کاهش یافته است که بین دو گروه تمرینی یوگا و ایروبیک، تفاوت معناداری مشاهده نشد.