اولین حرکت با مذاکرات نه چندان طولانی در سال ۱۳۷۰ با شرکت توتال فرانسه انجام شده و سریعاً متوقف گردید. بعد از آن مذاکراتی جهت توسعه میادین پنج گانه تنگه هرمز با شرکت های ملی نفت ژاپن[۱۵], و شرکت اکتشاف ژاپن(ژاپکس)[۱۶]در سال ۱۳۷۱ انجام شد که منجر به امضای توافق نامه با آنها گردید.در همین زمان, توافقاتی با شرکت های ژاپنی دیگر برای توسعه میدان بلال آغاز شد. شرکت ژاپکس بعداً خواستار تغییر میادین به میدان سیری نمود و مورد موافقت قرار گرفت و قراردادهای سیری, آوای و بلال تا مرحله نهایی پیش رفت اما به علت فشارهای آمریکا به ژاپن قراردادها به امضا نرسید.
در سال ۱۳۷۲ مناقصه محدود بین المللی برای میادین سیری آ و ای انجام گرفت و اولین مذاکرات با شرکت هایی چون شل, پی پی ,اجیب , آموکو,آپاچی,کستال,نوریسک هایدور,استات لویل , الف و کونوکو صورت گرفت و پس از ادامه مذاکرات به مدت دو سال سرانجام در اسفند ماه ۱۳۷۴ اولین قرارداد بیع متقابل با شرکت معتبر نفتی آمریکایی, کونوکو به امضا رسید که البته این قرارداد به دستور رئیس جمهور وقت آمریکا, بیل کلینتون ملغی اعلام شد و از اجرای آن جلوگیری به عمل آمد.
در تیرماه ۱۳۷۵ قراردادی با شرکت فرانسوی توتال به امضا رسید که در زمان خود هم از نظر تغییر دیدگاه های نفتی, هم از لحاظ سیاسی موفقیتی بزرگ به شمار می آمد.
در سال ۱۹۹۶ لایحه تحریم سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز ایران در مجلس قانونگذاری آمریکا تصویب شد. به موجب این قانون هر شرکت با هر ملیتی نمی تواند بیش از ۴۰ میلیون دلار در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری کند.(که البته این مبلغ در سال ۱۹۹۷ به ۲۰ میلیون دلار تقلیل داده شد)در غیر این صورت مورد مجازات دولت آمریکا قرار خواهد گرفت.
در سال ۱۹۹۸ قرارداد فاز دو و سه پارس جنوبی با کنسرسیوم شرکت های توتال فرانسه و گاز پروم روسیه و پتروناس مالزی به امضا رسید.
قرارداد پارس جنوبی توسعه میادین سیری آ و ای
وزارت نفت در سالهای ۱۳۷۵ و ۱۳۷۶ موفق به عقد دو قرارداد بیع متقابل توسط شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال جمعاً به مبلغ پنج میلیارد و چهارصد میلیون دلار شد که یکی از این قراردادها مربوط به توسعه میادین نفتی ساحلی سیری آ و ای به مبلغ یک میلیارد و دویست میلیون دلار بوده است. قراردادهای بیع متقابل دیگری که در سال ۱۳۷۷ منعقد شد شامل پروژه های بلال ,سروش ,درود, سلمان,ان جی ال ۱۲۰۰ و ۱۳۰۰,اماک و غیره به رقم سه میلیارد و هشتصد و سی و یک میلیون دلار می باشد.
قرارداد سیری آ و ای برای تولید حداکثر ۲۴ هزار بشکه در روز از میدان ” آ” و ۱۰۰ هزار بشکه در روز از میدان “ای” در تیر ماه ۱۳۷۴ به صورت بیع متقابل منعقد گشت تولید اولیه از میدان آ و ای به ترتیب از آبان و اسفند ۱۳۷۷ آغاز شد.
فاز یک پارس جنوبی
اجرای فاز یک طرح توسعه میدان جهت استحصال روزانه ۲۵ میلیون متر مکعب گاز طبیعی, ۴۰ هزار بشکه میمانات گازی و ۲۰۰ تن گوگرد است. اجرای قرارداد مذکور اواخر سال ۱۳۷۶ به شرکت پتروپارس واگذاری و قرارداد آن به صورت بیع متقابل تنظیم شده است. بر اساس پیشرفت پروژه زمان شروع بهره برداری در سال ۱۳۸۲ تعیین شده تاًسیسات دریایی این فاز شامل دو سکوی حفاری چهارپایه, سکوی بهره برداری شش پایه , سکوی مسکونی شش پایه , سکوی مشعل سه پایه و یک لوله زیر دریایی ۳۲ اینچ به طول ۱۰۵ کیلومتر و یک ترمینال بارگیری ” اس بی ام” است تاًسیسات خشکی به صورت دو فازه انجام می گیرد.
فازهای چهار و پنج و شش و هفت و هشت پارس جنوبی
قرارداد توسعه فازهای چهار و پنج توسعه میدان پارس جنوبی در تاریخ شش مرداد ماه ۱۳۷۹ با شرکت پتروپارس و اجیپ به ترتیب با سهم ۴۰ % و ۶۰% منعقد شد. این قرارداد ها به صورت بیع متقابل و جهت استحصال ۵۰ میلیون متر مکعب گاز تصفیه شده , ۸۰ هزار بشکه میعانات گازی و بیش از یک میلیون تن گاز مایع در سال برای صادرات , دو میلیون متر مکعب اتان و ۴۰۰ تن گوگرد به صورت روزانه بود. قرارداد توسعه فازهای شش و هفت و هشت میدان پارس جنوبی نیز در تیرماه ۱۳۷۹ با شرکت پتروپارس به صورت بیع متقابل منعقد شد. طبق این قرارداد می بایست روزانه ۸۰ میلیون متر مکعب گاز ترش و ۱۲۰ هزار بشکه میعانات گازی و یک میلیون و دویست هزار تن گاز مایع استحصال می شد.
طرح توسعه دورود
این قرارداد ما بین شرکت های الف پترولیوم ایران[۱۷] با ۵۵% سهم و اجیپ با ۴۵% سهم منعقد گشت. شرکت الف مجری این طرح بود.طرح دورود در منطقه خارک در خلیج فارس واقع شده است. تولید این میدان از سال ۱۳۴۳ آغاز شده و درسال ۱۳۷۹-۱۳۸۰ میزن تولید آن به ۱۶۵ هزار بشکه نفت و ۳۱۰ میلیون فوت مکعب و تولید آب بین ۳۰ تا۴۰ میلیون بشکه و افزایش تولید انباشتی تا پایان سال ۲۰۲۰ با اجرای طرح توسعه بالغ بر ۹۰۰ میلیون بشکه نفت خام اضافی به عنوان اهداف تولیدی این طرح در نظر گرفته شده اند. تزریق گاز روزانه به میزان ۲۳۵ میلیون فوت مکعب و تزریق آب روزانه به میزان ۱۶۵ هزار بشکه در زمره عملیات این طرح می باشد.
طرح توسعه میدان نفتی بلال
میدان نفتی بلال در ۹۸ کیلومتری جنوب غربی جزیده لاوان در خلیج فارس واقع شده و در سال ۱۳۴۶ کشف شده است. مخازن حاوی نفت این میدان به ترتیب افزایش عمق عبارتند از : خاتیا,شعبیا,هیث و عرب مخازن گازی خوف, عمیق ترین مخازن در این مجموعه در عمق ۸۷۵۰ واقع شده است .
از آنجا که مخزن عرب ۸۴% از کل ذخیره میدان را در بردارد لذا توسعه و بهره برداری از این میدان بر مبنای مخزن عرب برنامه ریزی شده است. مقادیر نفت در جای اولیه و ذخایر نهایی این مخزن به ترتیب ۵۵۵ و ۱۳۸ میلیون بشکه تعیین شده است.
قرارداد توسعه بلال با مشارکت شرکت های الف با ۸۵% سهم و یو ولی انرژی با ۱۵% سهم منعقد شد.هدف اصلی تولید روزانه ۴۰ هزار بشکه نفت می باشد و فعالیت های توسعه ای این میدان شامل حفر پنج حلقه چاه تولیدی و پنج حلقه چاه تزریق آب است.
طرح میادین نفتی سروش و نوروز
قرارداد توسعه این میدان در ۱۳ آبان ماه ۱۳۷۸ بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت رویال داچ شل در قالب قرارداد خرید خدمت و براساس شرایط بیع متقابل منعقد شد.
میدان نفتی سروش در ۸۰ کیلومتری جنوب غربی جزیره خارک و میدان نفتی نوروز در قسمت شمالی خلیج فارس در فاصله ۹۵ کیلومتری جنوب غربی تاسیسات فرآیندی بهرگانسر قرار گرفته است. در این دو میدان تولید ۱۰۰ هزار بشکه در روز نفت در میدان سروش و ۹۰ هزار بشکه در روز نفت در میدان نوروز در نظر گرفته شده است.
سقف هزینه های سرمایه ای ۷۹۹ میلیون دلار و هزینه های بانکی در طول مدت قرارداد نه تا ۱۱ سال ۳۰۵ میلیون دلار برآورد شده است.
طرح توسعه مشترک دو میدان عملیات لرزه نگاری مطالعات کامل مخازن,تاًسیس سکوهای تولید و تصفیه نفت خام تولیدی و به کارگیری تاسیسات ذخیره و صادرات نفت خام در میدان سروش به منظور استفاده برای نفت خام هر دو میدان و نهایتاٌ حفاری ۲۹ حلقه چاه جدید در این میادین است. طبق قرارداد ۳۰% از این گونه فعالیت ها باید توسط نیروهای داخلی انجام شود.
طرح میادین نفتی نصرت و فرزام
این قرارداد در سال ۱۳۷۹ با شرکت توسعه پترو ایران منعقد گشت. مدت اعتبار این قرارداد ۳۶ ماه پس از تاریخ تنفیذ مشخص شده است. میدان نفتی نصرت با میدان نفتی فاتح امارات متحده عربی در خلیج فارس مشترک است. این میدان در جنوب جزیره سیری قرار دارد و تولید آن توسط یک رشته خط لوله به طول ۲۰ کیلومتر جهت فرآورش به سکوی بهره برداری نصر انتقال می یابد. بهره برداری از این میدان در سال ۱۳۶۵ توسط شرکت نفت فلات قاره شروع شد. در حال حاضر تعداد پنج حلقه چاه در این میدان حفر گردیده و تولید روزانه آن در حدود ۵ هزار بشکه می باشد. میدان فرزام مشترک با میدان فلاح امارات متحده عربی در خلیج فارس است. این میدان نیز در دامنه جنوبی میدان سیری قرار دارد.
میزان نفت در جای اولیه فرزام حدود ۲۵۹ میلیون بشکه برآورد شده است. انتظار می رود ظرف ۲۵ سال آینده جمعاً ۷/۹۹ میلیون بشکه نفت از میادین فوق برداشت گردد.عملیات اصلی مندرج در قرارداد شامل تعمیرات, حفاری,عملیات ژئوفیزیکی, مطالعات مهندسی مخازن می باشد.
فازهای ۹ و ۱۰ پارس جنوبی
اجرای فاز نه و ده طرح توسعه میدان عیناً مشابه فازهای چهار و پنج است. اجرا و ساخت پالایشگاه سکوهای دریایی و خطوط لوله دریا در اسفند ماه ۱۳۸۱ به صورت فاینانس به مشارکت شرکت های مهندسی و ساختمانی صنایع نفت.
مهندسی وساخت تاسیسات دریایی وال جی کره جنوبی واگذارشده است.حفاری ۲۴حلقه چاه ازطریق انتخاب پیمانکارجدید انجام میگیرد.
فازهای۱۱و۱۲و۱۳پارس جنوبی
فازهای۱۱و۱۲و۱۳طرح توسعه میدان به صورت مشابه وهرکدام به منظوراستحصال ۶/۳۹میلیون مترمکعب گازترش درروزجهت تامین خوراک واحدهای تصفیه وایع سازی گاز۵۴۰هزاربشکه میعانات گازی درروزو۲۸۰تن گوگرد درروزبرنامه ریزی شده است.تاسیسات دریایی هرفاز شامل دوسکوی سرچاهی دوخط لوله دریایی ۳۰اینچ ودوخط لوله دریایی چهاراینچ هریک به طول ۱۰۰کیلومتر است.تاسیسات ساحلی شامل جداسازی گازازمایعات .تثبیت میعانات گازی وسرویس های وابسته به استثنای تولید برق است.
فاز۱۴پارس جنوبی
فاز۱۴طرح توسعه مخزن پارس جنوبی به تولیدجی.تی.ال۱اختصاص یافته وقراراست ۲۰میلیون مترمکعب گازطبیعی تولیدی این فازبااستفاده ازتاسیسات جی.تی.ال که درمنطقه عسلویه احداث می گردد با فراورده ای میان تقطیرتبدیل شد.
فازهای ۱۵و۱۶پارس جنوبی
اجرای این دوفاز جهت استحصال روزانه۶/۵۶میلیون تر مکعب گازازمخزن وتولید۵۰میلیون مترمکعب گازطبیعی تصفیه شده درروزبه یک ملیون تن گازاتان درسالو۰۵/۱میلیون تن گازمایع درسال ۸۰هزاربشکه میعانات گازی درروزو۴۰۰تن گوکرد درروز برنامه ریزی شده
فازهای ۱۷و۱۸پارس جنوبی
اجرای این دوفاز جهت استحصال روزانه۶/۵۶میلیون مترمکعب گازازمخزن وتولید۵۰میلیون مترمکعب گازتصفیه شده درروزبه یک میلیون تن گازاتان درسال ویک میلیون وپنجاه هزارتن گازمایع درسال ۸۰هزار بشکه میعانات گازی درروزو۴۰۰تن گوکرددرروزدرنظرگرفته شده است.
طرح بیع متقابل گازرسانی –فازیک
باتوجه به جزء۴بند"ل"تبصره ۲۹قانون بودجه سال۱۳۷۷ درنیمه اول سال۱۳۷۷کلیات طرح بیع متقابل گازرسانی جهت تصویب شورای اقتصاد ارسال گردیدکه متعاقبا شورای اقتصاد پس ازبرسی های لازم به وزارت نفت اجازه داد تامجموعه پروژه های پیشنهادی اعم ازپالایش.انتقال وتوزیع گازطبیعی راحداکثرتاسقف۱۳۱۱میلیون دلاردرقالب تسهیلات بیع متقابل انجام دهد.منابع تامین عتبار مالی وارزی این طرح ازمحل فرآورده های جایگزین باگازطبیعی ومازاد تولیدمیعانات گازی ومحصولات طرح درنظر گرفته شده است ضمنا واگذاری حداقل۵۱%ارزش کل کاربه پیمانکاران داخلی ازشروط انجام این طرح است.
هدف اصلی طرح عبارت ازجایگزینی حدود۲۰ میلیارد مترمکعب گازطبیعی به جای فرآورده های نفی درهرسال است.اجرای این طرح علاوه برآثاراقتصادی عمده دارای آثارمثبت زیست محیطی واشتغال زایی مستقیم وغیر مستقیم وافزایش رفاه اجتماعی شهروندان می باشد.
طرح بیع متقابل گازرسانی-فاز دو
براساس بند"ی"تبصره ۲۹قانون بودجه سال۱۳۸۰ین طرح باهدف جایگزینی ۲۴میلیارد مترمکعب گازطبیعی دریک سال وبعدازبهره برداریی کامل طرح به جای فرآورده های نفتی مصرفی دربخش ها خانگی تجاری صنعتی نیروگاه ها.پالایشگاه ها وتلمبه خانه هاتصویب شد.
احداث خط انتقال گاز،ایستگاه های تقویت فشار،یک میلیون انشعاب جدید و۱۵۰۰انشعاب واحدهای صنعتی ازجمله اهداف اجرایی این طرح می باشد.
طرح جمع آوری گازهای همراه
این طرح به منظورجمع آوری گازهای همراه ایجادشده ازبرنامه تولیدنفت لایه بنگستان ومخازن هوا.آب تیمور.منصوری.کوپال ومارون برنامه ریزی شده است.
پیمانکاراصلی دراین قرارداد کنسرسیوم شرکت های بین المللی مهندسی ایران ایریتک وایراسکومی باشد.بااجرای این طرح روزانه چهارمیلیون وهشتصدهزار مترمکعب گازشیرین.۲۲۵۰۰بشکه مایعات گازی شیرین وشش هزاربشکه مایعات گازی ترش به دست می آید.عملیات اصلی مندرج درقراردادشامل مهندسی وطراحی تهیه وتامین کالا ،عملیات ساختمان ونصب وراه اندازی تاسیسات می باشد تاریخ پایان طرح درفاز اول نیمه دوم سال۱۳۸۱ ودرفازدوم نیمه سال ۱۳۸۲تعیین شد.