باطل گرایان برای از میان بردن حق و حقیقت در جامعه و زیر پا گذاشتن حدود الهی، زشتی ها و منکرات را در جامعه گسترش می دهند. و در مقابل حق گروان و در رأس ایشان حضرت ولی عصر برای حاکم ساختن عدالت در همه سطوح و لایه های پنهان و پیدای جامعه اجرای حدود الهی را توسعه می دهند. لازمه گسترش عدالت در همه سطوح مختلف جامعه اجرای کامل حدود الهی است. تا امروز، به دلایل مختلف، احکام الهی به طور کامل پیاده نشده، به همین خاطر امکان برقراری عدالت واقعی وجود نداشته است. امّا در دوران عید حقیقی ظهور، تمامی احکام به دست حضرت مهدی اقامه می شود و عدالت واقعی حکم فرما خواهد شد؛ آن طور که خدا می خواهد.
لذا در دعایی که بوسیله عمری از حضرت مهدی روایت شده چنین آمده است: «وَ اقم به الحدود المُعَطّله و الأحکام المُهمَله؛ و برپا کن بواسطه او حدودی که تعطیل مانده و احکامی که اجرا نشده است.»[۴۴۹] و در کتاب کمال الدین از امام صادق ضمن تشریح زمان ظهور آن حضرت آمده: «و در آن زمان حدود الهی بر پا می شود.»[۴۵۰]
عمار ساباطی می گوید: به امام صادق عرض کردم: فدایت گردم چرا ما در این زمان، آرزو کنیم که از یاران امام قائم در دوران آشکاری حق باشیم، و حال آنکه ما در این روزگار که در (دوران ) امامت شما و پیروی از شما بسر می بریم، کارهایمان افضل از اعمال یاران دولت حق است؟ امام گفت: سبحان الله ! آیا دوست ندارید که خدای بزرگ حق و عدالت را در آبادی ها آشکار سازد و… حدود الهی میان مردم اجرا شود و خداوند حق را به اهلش باز گرداند و ایشان آن را آشکار کنند، تا اینکه هیچ چیز از حق، برای بیم از هیچ یک از مردمان، پنهان نگهداشته نشود.»[۴۵۱]
محمد حکیمی در توضیح روایت بالا می گوید: «امنیت اجتماعی از این رهگذرها تأمین می شود: حق و عدل آشکار می گردد، حدود الهی جاری می شود، کمترین حق به دلیل ترس از افراد و اشخاص پوشیده نمی ماند. این فراز از تعلیم امام صادق با اهمیت ترین ساختار اجتماعی را روشن می سازد و مفهوم واقعی امنیت اجتماعی را بطور دقیق تبیین می کند. امنیت واقعی هنگامی بر اجتماعی پرتو می افکند که ذره ای از حقوق پنهان نماند و هیچ قدرت و مقام و فردی در هر طبقه اجتماعی، مانع اعطای حق و اظهار حق نشود. این آرمان والا آنگاه تحقق می یابد که اثری از آثار طبقات سلطه گر و زورمند و زر به دست برجای نماند و جامعه و مردم در جریانی طبیعی و انسانی به زندگی ادامه دهند.»[۴۵۲]
۳- دستگاه قضایی بدون شکایت
هیچ نوع اشتباه و انحرافی به ساحت مقدس امام معصوم و پیشوای عدالت گستر راه ندارد برای چنین انسان والایی که مؤید به علم لدّنی است، سخت نیست که براساس آگاهی و اطلاعات شخصی خویش درباره امور و رخدادها، داوری نماید. او هرگز منتظر گواهی گواهان و اقامه ی دلایل و مدارک از سوی مدعی نمی ماند و بر سوگندهای دروغین از سوی طرفین، بهایی نمی دهد و آنچه حق و عدالت است آن را ملاک قرار داده و براساس آن داوری می نماید. با توجه به این دو نکته اساسی که اولا: امام مهدی اصلاحگر بزرگی است که زمین و زمان را سرشار از عدل و داد می کند و ثانیا: علاوه بر تمامی آگاهی ها و اطلاعات و معیارها، براساس آگاهی و اطلاعات شخصی خویش، داوری و حکومت می نماید؛ این واقعیت دریافت می گردد که آن حضرت، تبهکاران و آدمکشان و مجرمان را براساس عدالت و به منظور اصلاح جامعه به کیفر شایسته و عادلانه ی گناهانشان می رساند، خواه آثار و دلایل و مدارک جرم موجود باشد و یا آن را از بین برده باشند و طبق موازین عادی ثابت نشود و گواه و بینه اقامه نگردد.
و آنگاه است که هر جنایتکاری به هنگام وسوسه ی نفس و تصمیم به گناه، خوب می داند که زمامدار دادگستر جامعه از جنایت او آگاه می شود و او را به کیفر عادلانه اش می رساند. درست در این شرایط است که همین احساس و وضعیت خاص، همه ی جنایتکاران را از ارتکاب جرائم مانع می شود. شاید این یکی از جهاتی باشد که مردم از هر انحرافی در ابعاد گوناگون زندگی می پرهیزند از چیزهایی که این مطلب را تأیید می کند روایت رسیده از امام صادق است که می فرماید:
«بینا الرجل علی رأس القائم یأمر و ینهی اذ أمر (الامام) بضرب عنقه فلا یبقی بین الخافقین شی ء الا خافه»؛[۴۵۳] گاه اتفاق می افتد که فردی در کنار مهدی ایستاده و سخن می گوید و آن حضرت دستور می دهد گردنش را (بخاطر جنایت مخفیانه اش) بزنند و آنگاه است که در شرق و غرب جنایتکاری نمی ماند، مگر از آن پیشوای عدالت گستر و آگاه حساب می برد. این روایت به این مطلب تصریح می کند که امام مهدی هر گناهکاری که در خور کیفر باشد – براساس علم امامت – کیفر می کند و منتظر این نمی ماند که از او شکایت شود یا گواهان گواهی دهند. و بدینسان شرایطی پدید می آید که هیچ کس جرأت ستم و قانون شکنی و گناه در خود نمی بیند و زمین از عدالت و آزادی و دادگری و امنیت و رفاه و سعادت لبریز می شود.[۴۵۴]
روایات بیانگر این واقعیت، بسیار است که ما تنها نمونه هایی را می آوریم:
۱٫ امام باقر فرمود: «اذا قام قائم آل محمد حکم بحکم داود و لا یسأل البینه؛ هنگامی که قائم ما قیام کند به سبک داود حکومت و داوری خواهد کرد و گواه و دلیل نخواهد خواست.»[۴۵۵]
۲٫ امام صادق فرمود: «لا تذهب الدنیا حتی یخرج رجل منی، یحکم بحکومه آل داود و لا یسأل البینه، یعطی کل نفس حقها…؛ دنیا به پایان نخواهد رسید تا بزرگمردی از خاندان ما قیام نماید. او به سبک خاندان داود حکومت و داوری خواهد کرد و از دلایل و گواهان نخواهد پرسید، حق هر کس را به او اعطا خواهد کرد….» [۴۵۶]
۳٫ و در روایت دیگر فرمود: «ثم یأمر منادیا ینادی: هذا المهدی! یقضی بقضاء داود و سلیمان و لا یسأل علی ذلک بینه…؛ پس ندا کننده ای به دستور او ندا می دهد که: «هان ای مردم! این پیشوای عدالت گستر، مهدی است. او به سبک داود و سلیمان داوری می کند و گواه و دلیل نمی خواهد چرا که خود از همه چیز آگاه است.»[۴۵۷]
۴٫ و نیز فرمود: «اذا قام قائم آل محمد حکم بین الناس بحکم داود، لا یحتاج الی بینه یلهمه الله تعالی فیحکم بعلمه و یخبر کل قوم بما استبطنوه…؛ هنگامی که قائم آل محمد قیام نماید میان مردم به سبک داود حکومت و داوری خواهد کرد و نیازی به دلیل و برهان ندارد خداوند به او الهام می کند و او با علم و آگاهی خویش، داوری و حکومت می کند و هر گروهی را از آنچه نهان می دارند، باخبر می سازد.»[۴۵۸]
نتیجه گیری: به نظر می رسد با بیان شاخص های عدالت سیاسی از دیدگاه روایات جریان آن در دوران ظهور ثابت و مشخص گردد. امام زمان با برپایی حکومت واحد جهانی و حاکمیت توحید عدالت سیاسی را بر جهان حکم فرما خواهند کرد، در آن دوران امنیتی فراگیر تمام جهان را در بر می گیرد و قضاوتها بر اساس علم انجام می گیرد تا اجرای عدالت را تضمین کند.
