عنوان صفحه
جدول ۲-۱: سیر تحول مطالعات درباره انواع نوآوری سازمانی ۳۱
جدول ۲- ۲: جدول مؤلفه‌‌های نوآوری ۳۲
جدول ۲- ۳: عوامل و موانع مؤثر در نوآوری سازمانی ۴۰
جدول ۲-۴: سیر تحول تعریف دانش از دیدگاه صاحب‌نظران ۶۳
جدول ۲-۵: جدول اجزای دانش محتوایی تربیتی فناورانه در عمل ۷۲
جدول ۲-۶: حیطه دانش محتوایی تربیتی فناورانه ۷۴
جدول ۳-۱: تعداد و درصد پاسخ دهندگان به گویه ها بر اساس جنسیت ۱۱۵
جدول ۳-۲:: تعداد و درصد پاسخ دهندگان به گویه ها بر اساس رشته ۱۱۵
جدول ۳-۳: ابعاد، تعداد سوالات، شماره سوالات و روش نمره گذاری
مقیاس عوامل کلیدی نوآوری دانشگاهی ۱۱۶
جدول ۳-۴: ابعاد، تعداد سوالات، شماره سوالات و روش نمره گذاری مقیاس دانش ۱۱۸
جدول ۳-۵: ابعاد، تعداد سوالات، شماره سوالات و روش نمره گذاری مقیاس
اهداف تدریس ۱۱۹
جدول ۳-۶: روایی عوامل کلیدی نوآوری دانشگاهی ۱۲۰
جدول ۳-۷: پایایی عوامل کلیدی نوآوری دانشگاهی ۱۲۰
جدول ۳-۸: روایی ابعاد دانش محتوایی، تربیتی و فناورانه ۱۲۱
جدول ۳-۹: پایایی ابزار دانش ۱۲۱
جدول ۳-۱۰: روایی ابعاد اهداف تدریس ۱۲۳
جدول ۳-۱۱: پایایی ابعاد اهداف تدریس ۱۲۴
جدول ۴-۱: یافته های توصیفی مربوط به متغیرهای پژوهش ۱۲۸
جدول ۴-۲: نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر جهت مقایسه عوامل
کلیدی نوآوری دانشگاهی از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان
شیراز ۱۲۹
جدول ۴-۳: نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی برای تعیین تفاوت بین میانگین‌های
عوامل کلیدی نوآوری دانشگاهی از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه
فرهنگیان شیراز ۱۳۰
جدول ۴-۴ : نتایج آزمون تی تک نمونه ای جهت مقایسه میانگین ابعاد دانش
اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان شیراز با سطح قابل قبول (Q2)
و سطح کفایت مطلوب (Q3). 132
جدول ۴-۵: نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر جهت مقایسه انواع
اهداف تدریس اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان شیراز ۱۳۳
جدول ۴-۶: نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی برای تعیین تفاوت بین میانگین‌های انواع
اهداف تدریس اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان شیراز ۱۳۴
جدول ۴-۷: جدول ماتریس همبستگی متغیرهای پژوهش ۱۳۷
جدول۴-۸ : برازش مدل نهایی ۱۴۴
فهرست شکل‌ها
عنوان صفحه
شکل۲-۱: مؤلفه‌‌های نوآوری ۳۳
شکل۲-۲: شکل ابعاد نوآوری سازمانی ۳۵
شکل۲-۳: وظایف کادر مدیریتی دانشگاه برای تبدیل شدن به دانشگاه نوآور ۵۳
شکل۲-۴: وظایف کادر اعضای هیئت علمی دانشگاه برای تبدیل شدن به دانشگاه نوآور ۵۴
شکل۲-۵: ویژگی‌های کادر تحقیقات دانشگاه برای تبدیل شدن به دانشگاه نوآور ۵۵
شکل۲-۶: وظایف کادر اجرایی دانشگاه برای تبدیل شدن به دانشگاه نوآور ۵۶
شکل۲-۷: وظایف دانشجویان در دانشگاه برای تبدیل شدن به دانشگاه نوآور ۵۷
شکل ۲-۸: دانش محتوایی تربیتی فناورانه ۸۳
شکل۲-۹: شکل مربوط به چارچوب دانش محتوایی تربیتی و فناورانه و اجزای دانش ۸۳
شکل ۲-۱۰: طبقه بندی بلوم از اهداف ۹۱
شکل ۲-۱۱: مدل مفهومی عوامل کلیدی نوآوری دانشگاهی، دانش و اهداف
تدریس اعضای هیئت علمی ۱۱۲
شکل ۴-۲- مدل رابطه عوامل کلیدی نوآوری دانشگاهی و دانش اعضای
هیئت علمی ۱۴۱
شکل ۴-۳- مدل نهایی رابطه عوامل کلیدی نوآوری دانشگاهی و اهداف تدریس
با واسطه گری دانش اعضای هیئت علمی ۱۴۳
فصل اول
کلیات تحقیق
-
- مقدمه
آموزش عالی به عنوان بخش مهم نظام آموزشی، نقش کلیدی و مهمی را در توسعه هر کشور از جوانب مختلف ایفا می کند. آموزش عالی از مهمترین مراحل آموزش رسمی به شمار می آید که دارای وظایف و رسالتهای متعددی در جهت رشد و پیشرفت نیروی انسانی جوامع می‌باشد (عراقبه؛ فتحی واجارگاه، فروغی ابری و فاضلی، ۱۳۸۸). این نهاد در مزیت رقابتی کشورها در سطح منطقهای و بین المللی نقش تعیین کننده ای ایفا می کند. چرا که، در دهه آغازین هزاره سوم از دانشگاهها انتظار میرود که ضمن توجه به جنبه های یاد شده، مسئولیت اجتماعی خود را بیش از پیش مورد توجه قرار دهند. برای این منظور، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی باید در تحلیل واقعیتهای جامعه و عرضه راه حلهای فراکنشی پیش‌قراول باشند (بازرگان و عامری، ۱۳۸۹). نظامهای آموزش عالی، به عنوان بارزترین نمود سرمایه گذاری نیروی انسانی، نقش اصلی را در تربیت نیروی انسان کارآمد بر عهده دارند. این نظامها سهم قابل توجهی از بودجه هر کشور را به خود اختصاص می دهند و نقش تعیین کننده در ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه دارند. از این رو اطمینان از کیفیت عملکرد آنها به منظور جلوگیری از هدر رفتن سرمایه های انسانی و مادی، و نیز داشتن توانایی رقابت در دنیای آینده، ضرورتی انکارناپذیر دارد (معروفی؛ کیانمنش، مهرمحمدی و علیعسکری، ۱۳۸۶). امروزه اعضای هیئت علمی دانشگاهها سه مأموریت اصلی پژوهش، تدریس[۱] و ارائه خدمات را بر عهده دارند که هر کدام از این مأموریتها، آنان را در زمینه تولید علم و اشاعه دانش[۲] به فراگیران قادر میسازد (بویر[۳]، ۱۹۹۰، ص ۱۵). از سویی دیگر برای پی بردن به میزان پیشرفت دانشگاهها، بررسی و شناسایی آنها امری مهم می‌باشد. بر این اساس باید حکم کنیم که یکی از موثرترین و کارسازترین مؤلفه های نظام آموزش عالی را اعضای هیئت علمی دانشگاه تشکیل میدهد و عملکرد آنها بیش از هر چیز در تدریس آنها متجلی خواهد شد (ذوالفقار و مهرمحمدی، ۱۳۸۳).
