انگلستان
۹۷٫۶۴
کالج لندن
انگلستان
۹۷٫۳۳
شیکاگو
آمریکا
۹۶٫۰۸
پنسیلوانیا
آمریکا
۹۵٫۷۳
کلمبیا
آمریکا
۹۵٫۲۸
از میان کل دانشگاه‌های مورد بررسی ۱۴۶ دانشگاه آمریکایی در رتبه‌بندی جهانی قرار گرفته‌اند و ۶۹ دانشگاه نیز به بریتانیا اختصاص دارند.
از میان دانشگاه‌های ایرانی نیز دو دانشگاه شریف و دانشگاه تهران در گروه رتبه‌های ۶۰۱ تا ۶۵۰ جهانی رتبه‌بندی شده‌اند.
۲-۴- بخش چهارم مدل پژوهشی[۱۵۱] سیپ
۲-۴-۱- تعریف سیپ
مدل ارزیابی سیپ توسط دانیال استافل بیم[۱۵۲]و همکارانش در دهه ۱۹۶۰ ارائه شد.
استافل بیم که قبلا در دانشگاه ایالت اوهایو کار میکرد، اکنون مدیر مرکز ارزیابی، دانشگاه میشیگان غربی، کلامزو، میشیگان در ایالات متحده آمریکا میباشد.
روش سیپ یک روش تمرکز یافته بر تصمیم گیری برای ارزیابی و تأکید بر تدارک اطلاعات به عنوان با ارزشترین نوع در نظر گرفته می شود در حالیکه به مدیران برنامه در اتخاذ تصمیمات بهتر کمک مینماید، بنابراین فعالیتهای ارزیابی باید برای هماهنگی با نیازهای تصمیم گیری سازمان برنامه ریزی شود. آنگاه جمعآوری داده ها و گزارش آنها انجام میگیرد تا مدیریت مؤثرتر برنامه را ارتقا بخشد. زمانیکه برنامه ها در هنگام اجرا تغییر مییابند، نیازهای تصمیمگیرندهها نیز تغییر خواهد نمود بنابراین فعالیتهای ارزیابی بایستی برای مشخص ساختن این نیازهای در حال تغییر و همچنین اطمینان دادن جامعه از تمرکز در هنگام مناسب پذیرفته شوند تا توسعه و عملکرد را با گذشت زمان دنبال کنند.
چارچوب سیپ به عنوان ابزار ارتباط دهنده ارزیابی با تصمیم گیری برنامه توسعه یافت و هدف آن فراهم آوردن یک مبنای تحلیلی و منطقی برای تصمیم گیری برنامه، بر مبنای چرخهای از طرحریزی، ساختاربندی، اجرا وبررسی و تجدیدنظر تصمیمات میباشد که هر کدام از آنها از طریق جنبه متفاوتی از ارزیابی ( مضمون، ورودی، فرایند و محصول ) بررسی میشوند.
استافل بیم ارزیابی را در مواردی از به کارگیری انواع تصمیمات و بررسی آنها انجام میداد و آنرا مطابق با نقش عملیاش در سیستم طرحریزی شده توسط جامعه گروهبندی نمود.
مدل سیپ تلاشی برای ارزیابی مستقیم مربوط به نیازهای تصمیمگیرندهها در طول مراحل مختلف و فعالیتهای یک برنامه است. در این روش، به منظور مناسب و مفید بودن ارزیابی، بایستی سؤالاتی را بیان کرد که از تصمیم گیرندهها پرسیده می شود و بایستی سؤالات را به شیوه ها وزبانی ابراز کنیم که تصمیم گیرندهها به آسانی آن را درک کنند. مقصود سیپ آن است که تصمیمگیرندهها را در پروسه طرحریزی ارزیابی به عنوان شیوه افزایش احتمال یافتههای ارزیابی که با آن ارتباط دارند و استفاده میشوند، شامل گرداند.
استافل بیم تصور کرد که ارزیابی باید پروسهای شامل مشخص کردن، به دست آوردن و فراهم نمودن اطلاعات مفید برای تصمیمگیرندهها باشد که هدف کلی برنامه یا بهبودی پروژه را همراه دارد.
استافل بیم مقصود ارزیابی را به صورت زیر بیان میدارد:
الف) بنا نهادن و فراهم آوردن اطلاعات مناسب برای قضاوت راه چارههای تصمیم گیری.
ب) کمک به شنونده برای قضاوت و بهبود ارزش.
ج) کمک به بهبود سیاستهاو برنامه ها
چهار جنبه ارزیابی سیپ[۱۵۳](طبق جدول ۲-۵) به تصمیمگیرنده برای پاسخ به چهار سؤال پایهای کمک می کند:
چه کاری را باید انجام دهیم؟ سؤال شامل جمعآوری و آنالیز داده های ارزیابی نیازها، برای تعیین اهداف، اولویتها و مقاصد میباشد. برای مثال، یک ارزیابی مضمون[۱۵۴]در یک برنامه سواد آموزی ممکن است آنالیز مقاصد موجود در برنامه سوادآموزی، نمرات آزمون موفقیت (کامیابی) سوادآموزی، نگرانیهای پرسنل (عمومی، خصوصی)، سیاستها و طرحهای سوادآموزی و نگرانیهای جامعه، ادراکها و گرایشات و نیازها را بههمراه داشته باشد.
چطور باید آن کار را انجام دهیم؟ این سؤال شامل مراحل و منابع مورد نیاز برای برآوردن اهداف و مقاصد جدید میباشد و می تواند شامل شناسایی برنامه های خارجی موفق و موضوعات و همچنین جمعآوری اطلاعات باشد.
آیا ما آن کار را آن گونه که برنامه ریزی شده انجام میدهیم؟ این سؤال اطلاعاتی را در مورد نحوه اجرای برنامه (تا چه اندازه خوب) در اختیار تصمیمگیرندهها قرار میدهد.با ارزیابی و بازنگری پیوسته برنامه، تصمیمگیرندهها مطالبی مانند موارد زیر را میآموزند، آن کار تا چه اندازه به خوبی از طرحها و خط مشیها پیروی می کند، و همچنین مواردی مانند کشمکشهای حاصل آمده، حمایت پرسنل و اخلاقیات، نقاط قوت وضعفهای موضوعات و مشکلات تحویل و بودجهبندی را در نظر میگیرد.
آیا بطور اثربخش اجرا شد؟ با اندازه گیری نتایج واقعی و مقایسه آنها با نتایج پیش بینی شده، تصمیمگیرندهها بهتر قادر به تصمیم گیری هستند به شرط آنکه برنامه ادامه یابد و اصلاح شود. این ماهیت ارزیابی محصول[۱۵۵] است.(استافل بیم،۲۰۰۲ :۶)
جدول ۲-۵ : جنبه های ارزیابی مدل سیپ (دانیال استافل بیم،۲۰۰۲ :۱۰)
