۱۹۶۳ : کاردینال،کارگردان: اُتوپِرمینجر
۱۹۶۳: فاتحین،کارگردان: کارمِن فُرمن
۱۹۶۴ : در راه خطر ،کارگردان: اُتوپِرمینجر
۱۹۶۵ : بانی لیگ گم شده^[۵۲] ،کارگردان: اُتوپِرمینجر
۱۹۶۵ : دوّمی ها^[۵۳]،کارگردان: جان فِرانکن هایمر
۱۹۶۶: جایزه بزرگ،کارگردان: جان فِرانکن هایمر
۱۹۶۶ : نه ! با زن من نمی­تونی^[۵۴] ،کارگردان: جان فِرانکن هایمر
۱۹۷۱ : چه دوستان خوبی^[۵۵] ،کارگردان: اُتوپِرمینجر
۱۹۷۵ : رزباد^[۵۶] . کارگردان: اُتوپِرمینجر
۱۹۷۶ : سرگرمی یعنی این^[۵۷]، قسمت دوم،کارگردان: اُتوپِرمینجر
۱۹۷۹ : عامل انسانی^[۵۸] ،کارگردان: اُتوپِرمینجر
۱۹۸۷ : Broadcast News،کارگردان: جِیمز بروکز^[۵۹]
۱۹۸۹ : جنگ خانواده های رز^[۶۰]،کارگردان: دَنی دویتو^[۶۱]
۱۹۹۰ : دوستان خوب^[۶۲] ،کارگردان: مارتین اِسکُورسیزی
۱۹۹۱ : تنگه وحشت^[۶۳] ،کارگردان: مارتین اِسکُورسیزی
۱۹۹۲ : آقای شنبه شب ^[۶۴] ،کارگردان: مارتین اِسکُورسیزی
۱۹۹۳ : عصر معصومیّت^[۶۵] ،کارگردان: مارتین اِسکُورسیزی
۱۹۹۵ : کازینو^[۶۶] ،کارگردان:مارتین اِسکُورسیزی
۴-۱۳-۴ تحلیل عنوان‌بندی فیلم “سرگیجه” اثر سائول­باس
الف- داستان فیلم
داستان فیلم سرگیجه بر مبنای رمان “از میان مردگان” نوشته شد. این فیلم ۱۲۸ دقیقه­ای را آلفرد هیچکاک در سال ( ۱۹۵۷) کارگردانی کرد. جیمز اِستوارت و کیم نُواک دو بازیگر شاخص آن هستند. داستان فیلم درباره مأمور پلیسی به نام اِسکاتی است، که در حین مأموریتش و بر اثر بروز یک حادثهِ که در ابتدای فیلم به آن می ­پردازد ، دچار ترس از ارتفاع می­ شود.
به همین دلیل از کارش استعفا می­دهد، امّا از طرف یکی از دوستان قدیمی اش ، مأموریت می­یابد تا همسرش (مادلین) را زیر نظر گرفته و دلیل رفتارهای مشکوک او را پیدا کند. در جریان این موضوع رابطه­ عاطفی بین اِسکاتی و مادلین بروز می­کندکه البتّه در نسخه نمایشی تلویزیون ، از این موضوع خبری نیست! مادلین ظاهراً خودکشی می­ کند و اِسکاتی که بدلیل ترس از ارتفاع نتوانسته بود وی را از این اقدامش منصرف کند ، مأیوس و سرخورده می­ شود.
پس ­از مدّتی و به طور اتّفاقی با زنی رو برو می­ شود که شباهت زیادی به مادلین دارد و پس از جستجوی بسیار در ­می­یابد که این زن همان مادلین است و کسی که در آن حادثه خودکشی کرده ، همسر واقعی دوستش بوده است. اِسکاتی در حالی به این موضوع واقف می شود که بر ترس از ارتفاع اش چیره شده و دیگر دلهره و سرگیجه ندارد ، امّا حالا مادلین واقعاً خودکشی می­ کند.
این داستان دراماتیک با کارگردانی هیچکاک زنده می­ شود. بطوریکه سکانس­های تعقیب و گریز آن ، بدون استفاده از ریتم های تند (تصویری و موسیقیایی) که معمولًا در سایر فیلم­ها و در این قبیل صحنه ­ها رایج است همچنان تماشاگر را محو تماشای خود می­ کند.
ب- ایده عنوان‌بندی
ایده­ عنوان‌بندی نیز بر اساس موضوع اصلی فیلم یعنی ترس از ارتفاع و سرگیجه ناشی از­ آن شکل­گرفته است. سائول­باس طراح این عنوان‌بندی است،که شاخصه­های منحصر بفردی در این هنر دارد. باس اگر چه موضوع را محور اصلی کارش قرارمی­دهد، امّا فرمالیسم را­ هم نادیده­ نمی­گیرد. او ­در­ اغلب عنوان‌بندی­هایش، صریح و واضح موضوع را مصوّر نمی­کند و بخاطر همین ویژگی­است، که آثار او را در ادامه­ تحوّلات مدرسه باوهاوس ارزیابی می­ کنند. آنچه در حوزه طراحی پارچه ، حروف ، پوستر و . . . در باوهاوس دهه (۱۹۲۰ )رخ داد ، در دهه( ۱۹۵۰ ) و بعد از آن توسط سائول­باس در حوزه طراحی عنوان‌بندی بوقوع پیوست.
ج - فرم های پیچشی ـ حلزونی
سرگیجه از دیدن و چشم شروع می­ شود. باس عنوان‌بندی را با چشم زنی آغاز می­ کند که محور اصلی داستان است و از درون همین محور اصلی داستان، وارد فرم و گرایش­های فردی می­ شود. فرم­های چرخشی که با موسیقی مِلودیک خود هر لحظه ، بر دَورانی شدن احساس ناشی از آن می­افزاید.
به گفته­ی یکی از منتقدان سینما فرم­های پیچشی و حلزونی که در عنوان‌بندی باس مشاهده می­ شود ، در جای جای فیلم حضور دارد: در دکور (راه پله، درختان و . . .)، در آرایش متناوب مادلین ، کارلوتا و جُودی (که هر سه نقش را کیم نُواک ایفا می­ کند)، در حرکت­های حلزونی دوربین (مثل وقتی که جودی به اِسکاتی نامه می­نویسد و دوربین گردا گردش حرکت می­ کند و . . .
در نوشته­ های عنوان‌بندی هم این احساس دور تا دور بودن دیده می­ شود. عنوان­فیلم، کارگردان و بازیگران در حالتی دو خطی نمایش داده می­ شود تا همین احساس را در تماشاگر تقویت کند.
د- اتّصال به فیلم
یکی از بهترین ویژگی­های عنوان‌بندی­های باس، اتّصال خوب به ابتدای فیلم است. غالباً عنوان‌بندی­هایی را از طراحان مختلف دیده­ایم که علی رغم برخورداری از ایده­ سینمای، گرافیکی و سایر محاسن، درست و حسابی با فیلم چفت نشده­اند. امّا اغلب عنوان‌بندی­های باس با یک ترفند خاص و مثال زدنی به فیلم متّصل شده ­اند، بطوری که تماشاگر آن دو (عنوان‌بندی و فیلم) را از این جنس احساس می­ کند.
در سرگیجه­ هم همینطور است. آخرین نمای عنوان‌بندی، عنوان آلفرد هیچکاک که در یک سطر و بصورت مستطیل افقی و با رنگ روشن (روی زمینه سیاه) دیده می­ شود. نخستین نمای فیلم هم یک سطح باریک فلزی افقی (به ارتفاع همان نوشته آخر) و با نورپردازی روشن (روی زمینه تاریک و شب) است که دقیقاً در همان موقعیّت سطر افقی آخرین نوشته عنوان‌بندی قرار می­گیرد. این اتصال خوب باعث می­ شود تماشاگر، عنوان‌بندی و فیلم را چفت شده می­بیند و سکته­ای بین این دو بوجود نمی­آید.
ه- اندازه فونت
ویژگی دیگر عنوان‌بندی­های باس، تنوع اندازه فونت هاست. باس اندازه نوشته­ها را بسته به کاربرد و جای­گیری­شان تغییر می­دهد، امّا کمتر پیش می ­آید که فونت­ها را تغییر دهد. در سرگیجه حداقل چهار اندازه فونت را بکار برده است. بزرگترین اندازه را برای عنوان فیلم، جیمز استوارت، کیم نواک و آلفرد هیچکاک بکار می­گیرد و سایر نوشته­ها را در سه اندازه دیگر می­آورد. (Wikipedia.com)

و- ظرافت حرف O
ظرافت حرف O را نادیده نمی­گیرد. سائول­باس معمولاً حرف O را با فرم دایره منطبق و تراز می­ کند. او بالاخره یک حرف O پیدا می­ کند تا ­این بلا را بر­ سرش بیاورد. در سرگیجه، آنجا که نام فیلمبردار (Robert Brecks) را می­آورد، حرف O را در مرکز یک سری دوایر متّحدالمرکز قرار می­دهد. در فیلم کشور بزرگ، همین حرف O را در مرکز چرخ یک کالسگه می­گذارد .
ی- چند سطر چینش
چینش­های چند سطری همراه با آرم که بصورت ظریف و کوچک در پایین کادر لی­آوت می­ شود، در بیشتر عنوان‌بندی­های باس حضور دارند و به یک ویژگی تبدیل شده ­اند. شیوه تنظیم این چند سطر معمولاً به صورت یک سطر افقی است، که تمام کادر را می­پوشاند در سرگیجه نیز این چینش مشهود است و زیبایی خاصّی (به ویژه در تعامل با نوشته­ های بزرگ ) به وجود می­آورد.
در دهه (۱۹۶۰) همکاری باس با کارگردان‌های دیگر مانند: اِستنلی‌کُوبریک نیز آغاز شد، او طراحی صحنه فیلم اِسپارتاکوس ساخته کُوبریک را هم به عهده داشت.
یک منتقد آمریکایی در­باره عنوان‌بندی­های باس گفته است: اگر شما یک بار عنوان‌بندی­های باس را ببینید دیگر به تئاتر نخواهید رفت زیرا می­دانید فیلم در­باره چیست.
عنوان‌بندی­ها و پوسترها و نشانه‌های باس بر طراحان معاصر و بعد از ­آن هم تأثیر گذاشت. نمونه­ آن تأثیراتی­که بر ­طراحان انقلابی­کشور کوبا گذاشت. پس از پیروزی انقلاب کُمونیستی در کوبا هنر پوسترسازی در این کشور به تبعیّت از کشورهای بلوک شرق رشد کرد. امّا طراحان شاخص این دوره به دلیل هم‌جواری با آمریکا و آشنایی با طراحان آمریکایی بیشتر تحت تأثیر شیوه سائول­باس و طراحان آتلیه پوش­پین^[۶۷] بودند تا دیگران. (Wikipedia.com)
جوایز سائول­باس
سائول­باس چند جایزه هم کسب­کرد که تعدادی از آنها عبارتند ­از:
۱۹۵۶: مدال طلای باشگاه مدیران هنری نیویورک برای عنوان‌بندی فیلم مرد بازو طلایی.
۱۹۶۸: دریافت جایزه اسکار برای فیلم چرا آدم خلق می­ کند.
۱۹۷۷: جایزه باشگاه مدیران هنری نیویورک.