مدل های مشابه: برای نشان دادن تمایزات در یک مجموعه؛ مانند کاربرد رنگ در نقشه کاربری یک سرزمین. مدل های سمبلی: برای توضیح سیستم ها یا فرایندها در مدل های پیشبینی کننده از طرح و رسم استفاده میکنند. البته برای شناخت مشکلات برخی از تحقیقات، می توان از تلفیق مدل های برنامه ریزی/ فرایند مدیریتی با مدل های نظری به مدل های ترکیبی دستیابی پیدا کرد و طی فرآیندی معین و تقابل مستمر آنها به ارائه راه حلهایی در زمینه سیستم گردشگری نائل شد (نمودار۲-۲). باید توجه داشت درچشم انداز و دورنمای یک سیستم، مدل ها در زیر مجموعه نظریه ها قرارمی گیرند.نظریه های سیستم ها، دیدگاه های هستند که پدیده ها را تشریح می کنند و برای اداره سیستم ها بکار گرفته می شوند. بنابر این مدل ها در ابتدا توصیفی، سپس تشریحی و در نهایت پیش بینی کننده اند؛ بنابر این مدل ها، پی ریزی و سازه های نظریه ها را تشکیل می دهند(گتز، ۱۹۸۶: ۲۹-۲۲). نمودار ۲-۲: مدل سیستم های ترکیبی برای برنامه ریزی و نظریه های گردشگری (گتز، ۱۹۸۶: ۲۹). ۲-۴-۵-۱)مدل سیستمی گردشگری مقصد از بین رویکرد های مطالعاتی در گردشگری، رویکرد سیستمی رویکردی کامل تر به نظر می رسد. درک گردشگری به مثابه یک سیستم، رویکرد جامعی برای شناخت این پدیده خواهد بود؛ پدیده ای که متشکل از اجزای مختلف از جمله مؤسسات تجاری، گردشگران، جامعه و محیط است (کاظمی، ۱۳۸۵: ۳۵-۳۴). مدل سیستمی گان در صنعت گردشگری در تصویر زیر نشان داده شده است. ملاحظه می شود که کارآفرینی یکی از عناصر موجود در این سیستم است (گان، ۲۰۰۲: ۵). نمودار ۲-۳: مدل سیستمی گردشگری مقصد گان (گان، ۲۰۰۲: ۵) گان اهمیت این مولفه را اینگونه توضیح داده است: از آنجا که گردشگری یک صنعت پویا است، نیازمند کارآفرینانی است که فرصت های توسعه جدید و روش های خلاق مدیریت توسعه موجود را کشف نمایند. توانایی کشف فرصت ها، تأمین منابع مالی مورد نیاز ، شناسایی اماکن و سایت های برتر، استخدام طراحان به منظور توسعه فیزیکی، تأمین منابع انسانی مورد نیاز برای مدیریت تاسیسات فیزیکی و خدماتی جهت توسعه گردشگری بسیار مهم می باشد. در کشورهای توسعه یافته کارآفرینی بخشی از فرهنگ محسوب میشود و نبود این عامل در بسیاری از کشورهای توسعه نیافته به عنوان یک نقص اساسی، توسعه فعالیت های گردشگری را با مشکل مواجه می سازد (گان، ۲۰۰۲: ۵). ۲-۴-۵-۲)مدل کارآفرینی و توسعه مقصد گردشگری در ادبیات گردشگری مراحل توسعه مقصد گردشگری، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. به عنوان مثال مدل چرخه حیات مقصد باتلر برای توضیح مراحل تکامل مقاصد به کار برده شده است (راسل و فالکنر، ۲۰۰۴ ). مدل چرخه عمر مقصد اقتباسی از مدل چرخه عمر محصول است که منحنی S شکلی است و با دو بعد زمان و تعداد گردشگران (رشد گردشگری) شناخته می شود. در واقع مقاصد گردشگری سبدی از محصولات و تجربیات گردشگری را ارائه می کنند و بنابراین می توانند الگویی مشابه با این رفتار را داشته باشند. معمولاً فازهای کشف، مشارکت، رشد، استحکام، رکود و افول در مورد چرخه عمر مقاصد شناخته شدهاند (ویرماری، ۲۰۰۶: ۲۹- ۲۷). نمودار ۲-۴: مراحل چرخه عمر مقصد گردشگری(باتلر، ۱۹۸۰؛ ویرماری، ۲۰۰۶: ۲۹ ). ۲-۴-۵-۳) مدل باتلر چرخه زندگی مقصد باتلر مدل خود را در سال ۱۹۸۰ با توجه به تحقیقاتی که در زمینه توسعه گردشگری انجام داد با عنوان «چرخه زندگی مقصد » ارائه داد. او برای توسعه گردشگری مراحل مختلفی را بر می شمرد که در شکل زیر نشان داده می شود (نمودار ۲-۵) (هال و پیچ، ۲۰۰۲: ۶).